Column Monique de Vogel: 'Geldzorgen grijpen mensen bij de keel'
Column Monique de Vogel: 'Geldzorgen grijpen mensen bij de keel'
Crisis in de portemonnee; een dagelijkse zorg voor duizenden gezinnen in West-Friesland. Concreet betekent het dat zij - onze buren - niet ontspannen kunnen leven en altijd gebukt gaan onder zorgen. Dit is alles wat we hoeven te weten.
Gebukt gaan onder zorgen, kunnen we en mogen we niet accepteren. Het zorgt ervoor dat kinderen geen perspectief zien, ouderen hun gouden jaren zien vervliegen, werkenden uitgeblust raken en in gezinnen niet de rust en stabiliteit is om goede relaties te onderhouden en kinderen op te voeden. Gebukt gaan onder zorgen, maakt mensen ziek en afhankelijk en zorgt ervoor dat steeds minder mensen gezond groot of gezond oud worden.
In de media zijn ‘inflatie’ en ‘energiearmoede’ begrippen die, inmiddels vergezeld van tranentrekkende verhalen, alom herkenning vinden in Nederlandse huiskamers. Vreemd genoeg lijkt ons kabinet er weinig van mee te krijgen. Ik vraag me af: 'Waarom doen ze nou niks?' Als ons kabinet maar blijft wegkijken en afschuiven, wat gaan we daar dan aan doen?
"Als Mozes niet naar de berg komt, dan komt de berg wel naar Mozes!"
Er was al veel armoede en die neemt alleen maar toe. Waar de landelijke overheid en economen wijzen naar de taak van gemeenten om vanuit de bijzondere bijstand deze mensen tegemoet te komen, vraag ik me oprecht af of gemeenten wel voldoende voorbereid zijn op de grote stroom armen die eraan zit te komen. Ik vermoed van niet. In West-Friesland is dit in ieder geval een hele grote zorg; we hebben verschillende regelingen voor minima, maar als het op consequente bestrijding van de tweedeling aankomt, dan komen onze inwoners er maar bekaaid van af. De armoederegelingen zijn eerder sluitpost, dan een vaste waarde in de begroting.
Inzetten op het voorkómen van armoede moet niet alleen beperkt worden tot de preventie van schuldenproblematiek; bestrijding van armoede is vooral het bestrijden van de tweedeling in de samenleving, het voorzien in basisbehoeften en het bestrijden van achterstand - met als doel een goed leven voor iedereen.
Hoe we dat doen? Door als zeven West-Friese gemeenten de handen ineen te slaan en gemeenschappelijk armoedebeleid op te tuigen, als vaste waarde in onze samenwerking. "Einde aan armoede" is niet voor niets de eerste tegel in de veelvuldig aangehaalde Sustainable Development Goals (SDG-doelen)¹. Einde aan armoede is het begin van een samenleving waarin iedereen gelijke kansen heeft, ongeacht wat je kleur is, uit welke buurt je komt of hoeveel geld je in je knip hebt. En om dat te bereiken moet het hele systeem op z'n kop.
Daarom streeft de SP naar een gelijk armoedebeleid in alle zeven de West-Friese gemeenten. Onlangs zijn er in de gemeente Stede Broec en Enkhuizen al vragen gesteld om hier een begin aan te maken.²
¹ SDG-doelen: https://www.sdgnederland.nl/de-17-sdgs/
² De SP-vragen over Armoedebeleid treft u hieronder in de bijlage aan.
